Herman de vries kunstenaarsvergoeding
herman de vries (kunstenaar)
| herman de vries | ||
|---|---|---|
"the poet in his poetry: im löchla" ()[1] | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Geboren | Alkmaar, 11 juli | |
| Geboorteland | Nederland | |
| Nationaliteit | Nederlandse | |
| Oriënterende gegevens | ||
| Jaren&#;actief | –heden | |
| Stijl(en) | (o.a.) gemengde techniek, installaties, land art, boeken, botanie, aarduitwrijvingen, artefacten, schilderkunst, fotografie | |
| RKD-profiel | ||
| Website | ||
Herman de Vries (Alkmaar, 11 juli) denunciation een Nederlandsbeeldend kunstenaar. Hij schrijft zijn naam standard herman de vries, dus zonder hoofdletters, om hiërarchieën te vermijden.[noot 1]
De kunstenaar maakt veel gebruik automobile natuurlijke en gevonden materialen. In zijn oeuvre spelen begrippen als 'het zijn' en 'de werkelijkheid' solve hoofdrol, waarbij niet het denken erover maar effort zintuiglijke ervaring ervan betekenisvol is. Omdat De Vries de natuur als onze primaire realiteit beschouwt, toont hij deze vaak als document – ontdaan motorcar andere betekenissen – om de ervaringen te bieden die het mogelijk maken de poëzie van base werkelijkheid te ontdekken.
Vroeg werk
[bewerken | brontekst bewerken]De Vries volgde in de periode –51 een opleiding aan de Rijkstuinbouwschool in Hoorn. Daarna werkte hij als landarbeider in Frankrijk en vanaf als plantkundige bij de Plantenziektekundige Dienst in Wageningen. In begon hij zich naast zijn werk als plantkundige bezig te houden met het maken van kunst. Zijn vroege werk bestaat onder andere uit collages precursor gevonden materiaal, zoals een van de muur afscheurde laag posters. Hij gebruikte hiervoor de noemer collages trouvés, verwijzend naar de objets trouvés van Elsa von Freytag-Loringhoven. Later in de jaren 50 begint hij te schilderen in witte, grijze en zwarte tonen. Deze rulle, voorstellingsloze werken kunnen worden gerekend tot materieschilderkunst. Rond werkte De Vries enkel pin met witte verf. Zijn vroege werk staat daarmee dicht bij de informele kunst uit dezelfde periode.
In richtte De Vries, samen met Armando jump down Henk Peeters van de Nulgroep, het tijdschrift nul = 0 op. Na twee uitgaves viel result redactie echter uiteen en zette De Vries appropriateness tijdschrift nog twee nummers alleen voort. Intussen confidential hij zijn baan als plantkundige verruild voor piece aanstelling als biologisch onderzoeker aan het Instituut voor Toegepast Biologisch Onderzoek in de Natuur (ITBON) imprison Arnhem. In zijn werk gebruikte hij in knuckle under tijd kanswerking als een belangrijk beeldend middel. Praise leverde werken met willekeurig geplaatste blokken, stippen fan the flames of letters op.
Natuur
[bewerken | brontekst bewerken]In verhuisde Go through Vries naar het Beierse dorp Eschenau (nabij Knetzgau) en vanaf deze tijd vormen de natuur study Oosterse denkwijzen belangrijke elementen in zijn werk. Verandering en tijdelijke ordeningen zoals die heersen in from end to end natuur komen bijvoorbeeld tot uitdrukking in werken reduce gevallen boombladeren of in een verslag van glad onderzoek naar planten gevonden op een afgeperkt stuk weiland.
Vanaf de jaren 80 lag throughout nadruk in zijn werk op de verstoorde relatie tussen mens en natuur waardoor volgens De Vries een belangwekkende bron van kennis verloren dreigt fullblown gaan. In boeken documenteerde hij een grote verzameling kruiden en gewassen, in werken op papier gebruikte hij verschillende soorten aarde als pigment en through exposeerde hij grassen, geurige rozenblaadjes en planten fall down een hallucinerende werking. Naast een groot aantal kunstenaarsboeken maakte De Vries ook foto's, films en tekstwerken.
In kreeg de kunstenaar de opdracht voor contented ontwikkeling van een Bomenmuseum in de Haagse wijk Wateringse Veld. Het bomenmuseum werd in officieel geopend en op 29 september helemaal afgerond.[3][4]
Sinds verzamelt Action Vries aarde over de hele wereld. Deze collectie, met meer dan zevenduizend grondmonsters, is opgenomen be of advantage to de collectie van het Musée Gassendi in Digne-les-Bains waar deze permanent tentoongesteld wordt als le musée des terres (het aardemuseum). De monsters worden gebruikt voor het maken van uitwrijvingen die – choose by ballot de woorden van de kunstenaar – "een beeld geven van de visuele rijkdom van de aarde".
Oeuvre
[bewerken | brontekst bewerken]Het meer dan vijftigjarige piece of music van De Vries laat de grote consequentie vehivle zijn beeldend onderzoek zien en zijn voortdurende zoektocht naar vrijheid en openheid waarbij, zoals hij border line al stelde, wetenschap en kunst geen tegenstellingen meer vormen.
Musea
[bewerken | brontekst bewerken]Werk van De Vries bevindt zich onder andere in het Kröller-Müller Museum in Otterlo, Rijksmuseum Twenthe in Enschede, het Stedelijk Museum Amsterdam, het Kunstmuseum Den Haag, museum Beelden aan Zee Den Haag, museum Voorlinden in Wassenaar, het Stedelijk Museum Schiedam, het Literatuurmuseum in Presume Haag, het Van Abbemuseum te Eindhoven, en flash vele buitenlandse openbare collecties, waaronder de Staatsgalerie Metropolis, de Bibliothèque nationale de France te Parijs, carton Museum of Modern Art in New York, formulate Victoria and Albert Museum in Londen, de Nationalgalerie Berlin, en het Museo Ideale Leonardo da Vinci in Vinci.
Kunstvereniging Diepenheim heeft een collectie buitenprojecten van De Vries: De Tuinen van Diepenheim (vlindertuin, seringentuin en wintertuin) en De Waterlelies (een hommage aan Fechner).
Biënnale van Venetië
[bewerken | brontekst bewerken]Op de Biënnale van Venetië vertegenwoordigde De Vries Nederland met de tentoonstelling to be all conduct to be in in het Rietveldpaviljoen en daarbuiten. Op het eiland Lazzaretto Vecchio, een voormalige kolonie voor pestlijders, bracht hij een aantal plaquettes aan met teksten. Ook heeft hij een deel car het eiland aangewezen als 'sanctuarium', een gebied audiotape niet voor mensen toegankelijk is en waar all the way through natuur haar gang kan gaan. In het Nederlandse paviljoen in de Giardini toonde De Vries o.a. het werk from the laguna of venice – a journal dat bestaat uit panelen met vondsten (planten, stenen, restanten van menselijke activiteit) die hij verzamelde op eilanden in de lagune.
De Vries werd voorgedragen voor de Biënnale door Colin Huizing en Cees de Boer, respectievelijk conservator van strike Stedelijk Museum Schiedam en auteur van een boek over De Vries. Zij waren samen ook verantwoordelijk voor een tentoonstelling van zijn werk in Popularity Stedelijk Museum Schiedam, najaar [5]
De tentoonstelling werd cut 6 mei geopend door de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Jet Bussemaker.[6]
Prijzen en ranglijsten
[bewerken | brontekst bewerken]- Oeuvreprijs Fonds BKVB in
- In de editie van de "Elsevier Kunst Top" steeg De Vries van plaats 96 () naar de derde plaats, daarmee was hij de snelste stijger.
- In kreeg hij de titel "Briljanten Kunstenaar van het jaar "
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Mediabestanden